ای زمـانـــه بــه غــم ، گرفتـــارم تــو کــردی
شــــاد بــودم و اینــک بیـمـــارم تــــــو کردی
زجــــــرها کشیـــدم در کنـارت ای زمـــــانــه
زیــن زنــدگانــی بیـــــــــــــزارم تـــو کــردی
مگــــر سنگیـــ بـــــود حضــورم در کنـــارت؟
مست خواب بودم و حال ، بیدارم تـــو کــردی
خستـــه نشدی از اینهمـــــه رنجــش مـــن؟
گوئی که گستاخ شدم آری بی عارم تو کردی
ای زمـــــــانه ایـــن نیـــست رســم رفـــاقت
آنقــــدر بر ســـرم کوبیدی و بیچارم تـو کـردی
در زندگـــانی بـــه همگان مقــــــروض بــودم
فــــاش گویم اینبــــــار طلبکـــارم تــــو کردی
از پــس ایــن سختــی هــات کفــــرها کــردم
با خــدا بودم به خـدا هم بدهکارم تـــــو کردی
" مسکین ِ خراسان "
|
منوي اصلي
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نويسنده: 
